Соңғы жылдары нерв жүйесінің зақымдануларына байланысты аурулар көптеп кездеседі. Оның себебі сан қилы. Өкінішке орай адам миы осы күнге дейін толық зерттелмаген. Неврологиялық науқастарды дұрыс диагностикалау, дұрыс емдеу уақыт пен шыдамдылықты қажет етеді. Дәл осы себептерге байланысты қазіргі таңда, көптеген заманауи зерттеу әдістері ойлап табылуда. Бұл әдістерді ойлап табудағы ең негізгі мақсат – нерв жүйесінің ауруларын ерте кезеңдерінде анықтап, дер кезінде алдын алу мен емдеу болып табылады.
1918 жылы американдық нейрохирург У.Э. Денди алғаш рет вентрикулография техникасын қолданды. Бас ми қарыншаларының рентгендік суреттері бас ми қарыншаларына сүзілген ауаның иньекциясы көмегімен жүзеге асырылды. Кейін бұл әдісті пневмоэнцефалография деп атады.
1927 жылы Эгаш Мониш практикаға церебральды ангиографияны енгізді.
1970 жылдардың басында М.Кормак және Г.Н.Хаунсвилд практикаға КТ ны енгізді. 1979 жылы КТ ны ашқандары үшін олар Нобель сыйлығының иегері атанды.
Эгаш Мониш
1980 жылдары П. Мэнсфилд және П.К.Лотербур практикаға МРТ әдісін енгізді. 2003жылы осы еңбектері үшін Нобель сыйлығына ие болды. МРТ әдісін диагностикада қолданған кезде, бұл үлкен жаңалықтардың бірі болды.
1980 жылдары П. Мэнсфилд және П.К.Лотербур практикаға МРТ әдісін енгізді. 2003жылы осы еңбектері үшін Нобель сыйлығына ие болды. МРТ әдісін диагностикада қолданған кезде, бұл үлкен жаңалықтардың бірі болды.
