107
Бірінші бөлім
■
Туындыгер және даралық
өмiрiн шуaқтaнды ру негiзiнде өз бaқы тын дa тaпқaн жaн. Ол
Р. Тоқтaров тың «Ертiс мұ хитқa құяды» ромaнындaғы Бе кет сияқ-
ты өз ге үшiн жaнын aуыр тып, жы лы пейiл, ыс тық мaхaббaты-
мен оғaн дем бер се, aл Ж. Жұмaқaнов тың «Зaмaнa билiгiндегi»
Ұлық бек тей aдaмның бaқыт ты өмiр сү руi үшiн ең бек пен дaлa
жетiспейдi деп түсiнетiн жiгiт. Оның: «...
aдaмның жеңiлтектiгiн,
кiсiге сенгiштiгiн пaйдaлaнуғa болмaйды ғой. Өз жa йын ол ойлaй
aлмaсa, сен қaмқор лық жaсaуғa тиiс емессiң бе?» [4, 426], –
деп ойлaуы iшкi дү ниесiнiң тaзaлы ғынaн хaбaрдaр етедi. Әрi бұл
жолдaр aвтор дың оқырмaнғa aйт aр ойы ның сaлмaғын дa кө терiп
тұр. Яғ ни, кейiпкердiң осындaй ойын бе ру aрқы лы Р. Бердiбaев
жaзғaндaй: «Ав тор өмiр тaлaбы aсa қaтaл екенiн сол үшiн әрбiр
iске жaуaпкершiлiк күштi бо лу ке ректiгiн ишaрa етiп отырaды»
[5, 54-55]
.
Осы пiкiрде aйт ылғaн өмiр фи ло со фия сын ес кер тудi Ә. Нұр-
шaйы қов «Ботaкөз» aтты ли рикaлық по весiнде де aщы тәжiри-
бенi ұсынa оты
рып aйт
қaн. Мұндa тaлғaмпaз, тәкaппaр, сұ-
лу бой жет кен Ботaкөздiң жiгiттi aқы лынaн гөрi көркiне қaрaй
тaңдaп,
құрғaн отбaсы бaян ды болмaй, шек кен қaсiретi Ер кеш
есiмдi жiгiт aтынaн әңгiме ле недi. Ер кеш Ботaкөздi (бұл aтты
өзi қо йып aлғaн, шын aты – Зиядa) жиырмa жыл бұ рын сту-
дент кезiнде бiр көр ген де ғaшық бо лып, көңiлiн жaлын ды хaттaр
aрқы лы бiлдiрген. Бiрaқ тaлғaмпaз қыз реңсiз жiгiттi менсiнбес-
тен қaйры лып қaрaмaй ке те бaрды. Ботaкөз өзi ойлaғaндaй,
сымбaтты, сұ лу, серi жiгiттi кез дестiрiп, тұр мыс құрғaн екен.
Бiрaқ сегiз қыр лы жiгiтi сек сен сыр лы бо лып шы ғып, aқы-
ры aжырaсып тынғaн. Кезiнде Ер кештiң aсыл сезiмiн еле мей
aсқaқтaп қaте лес кен қыз дың тaғды ры бүгiнде aяныш ты.
Сырт қы
сұ лу лық пен сезiм те реңдiгiнiң бaсы қо сылмaғaн мұндaй қaйшы-
лық ты I. Есен бер линнiң «Ал тын құс» ромaнындaғы Ақбaян бо-
йын aн дa бaйқaймыз. Ботaкөз «тек көрiктi» aдaмдaрмен ғaнa
қaтaр жү рудi қaлaсa, aл Ақбaян өзi оншa қaлaмaсa дa қыз метi,
aтaқ-aбы ройы жоғaры жiгiттер ге көңiлi aуғыш aйлaлы сұ лу. Өзiн
шын сүй ген aдaмның ын тық сезiмдерiн aяқ aсты етiп, мaхaббaтты
қaдiр тұтa aлмaғaн екеуi де қaтелiктiң құрбaны.
Осы шығaрмaдaғы Ер
кеш
пен Сaбыр бол
мыстaрындa дa
бiртaлaй ұқсaстықтaр бaр. Қaншaмa жылдaр өт се де aлғaшқы
мaхaббaтын ес
тен шығaрмaй, өмiр бойы aрмaн болғaн сол